"Neem de fiets mee en ga de wereld ontdekken"

Hallo iedereen.

Mijn naam is Azur, ik ben 5 jaar oud, en vandaag wil ik u vertellen over mijn reis langs de Rijn, de Eurovelo 15 fietsroute die me van de top van een berg in Zwitserland naar de Noordzee in Nederland bracht.

Eerst moet ik u zeggen dat ik niet nieuw met fietsen ben. Ik heb er altijd van genoten. Het is allemaal begonnen toen ik een jaar oud was en ik een loopfiets voor mijn verjaardag kreeg. Het was zo leuk! Ik vond het heerlijk om zo vaak mogelijk op de BMX-zandbaan te gaan en snel de hellingen af te dalen! Later, toen ik twee was, kreeg ik mijn eerste BMX fiets van Santa. Ik leerde hoe om trucs zoals sprongen en konijntjeshop te doen, de skateparken werden mijn favoriete plek om tijd door te brengen, en om je de waarheid te vertellen ga ik er nog steeds heel vaak naartoe. Op Instagram ziet u video's over mij.

Toen ik vier jaar oud was boden mijn ouders me een fiets met 7 versnellingen aan, en dan gingen we op avontuur langs de Norfolk Coast. In 6 dagen tijd heb ik 184 kilometer gefietst. Iedereen was trots op mij voor mijn prestaties, en zelfs ik was blij dat ik de ritten geslaagd was, en dat ik zoveel nieuwe dingen, landschappen en dieren zoals de zeehonden op Blakeney point ontdekt had. Ik dacht niet eens dat lange afstanden rijden zo vermoeiend was!

Dus toen we terugkwamen, begonnen mijn ouders onze zomertrip te plannen. Ze waren op zoek naar een plek waar the fietsen die niet te heuvelachtig zou zijn, en ze hadden het idee dat de Donau of de Rijn waarschijnlijk een goede keuze zou zijn. De Donau is echter een enorme rivier, en niemand dacht dat het in slechts 4 weken gedaan kon worden, maar de Rijn leek meer geschikt, en mijn ouders hebben er hun zinen op gezet. Onnodig u te vertellen dat ik geen idee had wat er op mij wachtte!

Beginnend vanuit Londen, was ik overprikkeld om te vliegen en vervolgens de trein te nemen van Basel naar Disentis. Het was lang, maar eenmaal aangekomen was ik verbijsterd door de landschappen. Het weer was erg warm, maar daar, boven op de berg, voelde het koeler en toch erg droog aan en was de lucht blauw met bijna geen wolken erin.

Toen we uit Disentis begonnen te fietsen, moesten we meteen wat heuvels beklimmen, maar we werden ook met prachtige uitzichten en lange afdalingen om weer terug in de vallei te komen beloond. Ik vond het heerlijk om snel bergafwaarts te gaan en mijn vader zo dicht mogelijk te volgen. Ik heb zelfs één keer bijna een snelheid van 45 km/u bereikt! Wat geweldig! Wanneer we in het dal waren, zagen we de Rijn die turquoise was, een van mijn favoriete kleuren. Het zag er zo puur uit, voelde koud aan en stroomde snel als een stroomversnelling. Rond ons konden we besneeuwde toppen en roofvogels in de lucht zien. Het was echt magie.

Terwijl we onze weg vervolgden, bereikten we de Bodensee. Met het berggedeelte is het meer een van mijn favoriete plaatsen van de hele reis. Weet je, afgelopen zomer was het erg warm, maar het meer was zo verfrissend! We zijn er zo vaak mogelijk gestopt om in te zwemmen en te spelen en dat een geweldige herinnering blijft. Een ander ding is, als je uit de bergen komt, om bij het meer aan te komen, moet je verschillende landen doorkruisen. Het was leuk om een keer in Zwitserland, dan in Liechtenstein, in Oostenrijk en later rond het meer in en uit Duitsland te zijn. Ik heb veel naar de kentekenplaten gekeken om waar ik aan het rijden was te proberen te raden. Het was geen gemakkelijke taak!

De reis ging verder en nam me naar vele betoverende plaatsen mee: De Rijnwatervallen, Bad Säckingen waar Europa's grootste overdekte brug staat, de Franse vestingstad Neuf-Brisach, Straatsburg met zijn prachtige kathedraal, de industriële Duitse stad Manheim en de mooie oude stad in Mainz.

In Frankrijk volgden we een kanaal op lange rechte lijnen voor de tienden en tienden van kilometers. Toen leerde ik om zonder mijn stuur vast te houden te fietsen! Hoe koel is dat? Mijn vader en moeder noemden me een circusjongen omdat ik graag deed alsof ik aan het trommelen was of alsof ik een videospel tijdens het fietsen speelde. :)

Ik heb nog steeds van de rit genoten, maar ik moet zeggen dat de Rijn in Duitsland veel meer geïndustrialiseerd werd, dat kleine steden grote steden werden, turquoise bruin werd, torrents breed en bevaarbaar water werden en de stilte vaak geluid werd. Het geheel zag er wat minder mooi uit dan we gewend waren, maar toch was het interessant om hoe een rivier zich ontwikkelt te zien en hoe het leven eromheen georganiseerd is, en om de fabrieken, de elektriciteitscentrales, de steden, maar ook de majestueuze kastelen, de mooie en frisse wijngaarden, de kleine boerendorpjes en andere toeristische plekken zoals de Lorelei Rock te zien.... Ik vond het ook leuk om op de veerboten om de rivier over te steken te gaan, soms wel 3 keer per dag, en ook was het bekijken van deze grote boten op de Rijn erg fascinerend.

Het laatste stuk van onze reis bracht ons naar Nederland. Ik was er al een paar keer eerder geweest, maar nog nooit had ik de zware tegenwind meegemaakt die we daar eenmaal aangekomen waren. Het land zag er prachtig uit, afgelegen en stiller dan de paar honderd kilometer die we net hadden afgelegd. Voordat we in Rotterdam aankwamen passeerden we een prachtige plek, Kinderdijk, waar we 19 oude windmolens zagen, waarvan sommige nog in werking waren. Ik heb er één bezocht, evenals een reconstructie van een klein dorpje met de Nederlandse levensstijl in de 18e eeuw. Het was fantastisch!

Eindelijk zijn we naar Hoek van Holland gegaan, de laatste bestemming van onze reis, en mijn moeder, papa en ik gingen in de Noordzee zwemmen om onze grote prestatie te vieren! 26 dagen eerder waren we aan onze reis begonnen en hadden we 1440 kilometer gefietst, door 6 landen. Mijn ouders herhaalden dat ze niet konden geloven dat ik het allemaal zonder ooit te klagen gefietst had, maar dat ik er wel van genoten had. De waarheid is dat ik elke avond, terwijl ze de tent opzetten en koken, nog wat meer energie over had om te voetballen, zwemmen, rennen, lachen en praten over de buitengewone plekken die we hadden ontdekt, dankzij de verbazingwekkend goed ontworpen Eurovelo 15 route zonder welke geen van de bovenstaande mogelijk zou zijn geweest.

Nu heb ik nog één ding toe te voegen. Voordat we aan dit avontuur begonnen, had niemand gedacht dat ik er echt helemaal mee kon rijden. Het is gewoon gebeurd dat ik kon, en dat het een van de beste ervaringen is die ik ooit heb gehad. Dus door dit te schrijven wil ik iedereen die nog steeds aarzelt aanmoedigen: neem je fietsen aan en ga de wereld ontdekken. Doe het en je zult geschokt zijn over hoe magisch alles wordt als je het van binnenuit meemaakt, als je het in een menselijk tempo beleeft, als je het met de tijd doorloopt om het te waarderen, te begrijpen en te onthouden. Van mijn kant weet ik al dat niets de magie van deze reis uit mijn geheugen kan wissen. Ik maak nu deel uit van de Rijn en de Rijn maakt deel uit van mij!

Het blijft slechts één vraag, en het is: wat nu?

Volledige film:

Om de volgende fietsavonturen van Azur en zijn ouders te ontdekken, bezoek hun blog en volg ze op Facebook en YouTube!